Dziś może dziwić, że w minionej epoce socjalizmu takie miejscowości jak Sędziszowa i Świerzawa miały dostęp do pociągów pasażerskich. Wtedy pociągi nie woziły powietrza na tej trasie, ale faktycznie spełniały ważną funkcję. Powodem takiego stanu rzeczy było z pewnością to, że samochody nie były jeszcze tak powszechne jak dziś, a do tego składy jechały dwa i pół raza szybciej niż 20 km/h. W jednym ze źródeł natknąłem się kiedyś na informację, że przed wojną jeździły jeszcze szybciej (maks. 60 km/h)! Dworce tętniły życiem, tory nie były zarośnięte i "dawały" ludziom pracę. A dziś? W czasach, gdy każda rodzina ma co najmniej jeden samochód, to co dawniej było sercem miejscowości, stało się dziś tym co potrafi odstraszać. Najwidoczniej starej, niszczejącej XIX-wiecznej infrastruktury, dla której nie ma już chyba kolejowej przyszłości, boją się także inwestorzy. Częstym widokiem jest odgrodzenie niektórych miejsc siatką (co uniemożliwia zrobienie niektórych ujęć z bliska). Poza tym linia kolejowa 312 w tych miejscach jest ledwo widoczna. Nie jest jeszcze rozebrana (choć niektóre fragmenty "pożyczyli" sobie złomiarze). Jedyny pozytyw jest chyba taki, że jak na razie nikt nie planuje tu ścieżki rowerowej. Nadzieja umiera ostatnia...
